Πείραμα για αναγέννηση ριζών μηλιάς από φέτες βλαστού πάχους 0,5mm, φρέσκου βάρους 1 mg. Οι ρίζες αναγεννήθηκαν συγχρονισμένα, χωρίς ενδιάμεσο στάδιο σχηματισμού κάλου και χωρίς παρεμβολή με ενώσεις που προέρχονται από άλλα μέρη του φυτού. Η εφαρμογή ινδολοβουτυρικού (ΙΒΑ) ή ινδολυλοξικού (ΙΑΑ) οξέος προκάλεσε τη μέγιστη μέση τιμή 8 ή 4,5 ριζών ανά φέτα αντίστοιχα. Μετά την πρόσληψη του ΙΒΑ ένας υψηλός βαθμός σύζευξης οδήγησε σε ανάκτηση 2,5% ως εσωτερικό ελεύθερο ΙΒΑ (περίπου 2 φορές η μέση συγκέντρωση). Λόγω της μετατροπής του απορροφούμενου ΙΒΑ σε ΙΑΑ ένα κλάσμα 0,4% ανακτήθηκε ως (φυσιολογικά ενεργό) ελεύθερο ΙΑΑ. Μετά από επώαση σε μέσο με ΙΑΑ, ανακτήθηκε 0,5% της απορροφημένης ορμόνης υπό τη μορφή ελεύθερου οξέος. Δεν παρατηρήθηκε μετατροπή του ΙΑΑ σε IBA. Τα ισομοριακά περιεχόμενα του εσωτερικού ελεύθερου ΙΑΑ μετά από επώαση σε ΙΒΑ ή ΙΑΑ οδήγησαν σε ΙΒΑ σε μεγαλύτερο αριθμό ριζών από ότι σε ΙΑΑ. Αυτό σημαίνει ότι το ΙΒΑ μπορεί επίσης να δρα μέσω εσωτερικού ελεύθερου ΙΒΑ ή μπορεί να τροποποιεί συνεργιστικά τη δράση ή την ενδογενή σύνθεση του ΙΑΑ.
Στο πείραμα συμμετείχε και η συνεργάτιδά μας Δήμητρα Μαυρίδου.